Okazuje się, że szybko trzeba uiścić powstałą opłatę. Jest to bowiem tylko 14 dni od momentu, w którym dojdzie do ostatecznego ustalenia opłaty adiacenckiej. Ponadto konsekwencje braku zapłaty mogą być bardzo znaczące. W najgorszym przypadku może to być nawet zajęcie komornicze. Na odwołanie od decyzji jest 14 dni od daty otrzymania (odbioru) decyzji. Odwołanie składa się do organu II instancji za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Organem odwoławczym w sprawach opłaty adiacenckiej jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO). Od decyzji SKO przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Regulacje związane z zagadnieniem opłaty adiacenckiej odnaleźć możemy w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami – art. 98a, art. 144. Przepisy te dają podstawę do nałożenia przez gminę opłaty adiacenckiej, odpowiednio z tytułu podziału nieruchomości oraz z tytułu budowy urządzeń infrastruktury 2. Wysokość opłaty adiacenckiej wynosi nie więcej niż 50 % różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały. 2a. Online: Najczęstsze błędy i nieprawidłowości przy ustalaniu opłat adiacenckich - przegląd najnowszego orzecznictwa i stanowisk organów kontroli Zdaniem Sądu wniosek o rozłożenie opłaty adiacenckiej na roczne raty skarżący mogli również złożyć na etapie postępowania odwoławczego, czego nie uczynili, natomiast zastrzeżenia do operatu szacunkowego składali w toku postępowania administracyjnego w pismach z dnia 27 i 28 stycznia 2013r., zarzucając brak oględzin ich . Celem skutecznej sprzedaży gruntu, jej właściciel nierzadko zmuszony jest do dokonania podziału działki na mniejsze części. W takiej sytuacji może zostać ustalona przez organ jednostki samorządu terytorialnego opłata adiacencka, nierzadko zdarza się że w sporej kwocie. Powstaje wówczas pytanie czy podatnik będzie mógł rozliczyć w kosztach uzyskania przychodów wydatki z tego tytułu. Czym jest opłata adiacenckaOpłata adiacencka stanowi rodzaj daniny o charakterze publiczno-prawnym, pobieranej przez organy jednostek samorządu terytorialnego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (dalej ustawy o Zgodnie z art. 4 pkt 11 ustawy o przez opłatę adiacencką należy rozumieć opłatę ustaloną w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, albo opłatę ustaloną w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości, a także podziałem związku z powyższym opłata ta stanowi rodzaj rekompensaty wydatków ponoszonych przez Skarb Państwa lub samorząd terytorialny na wkład w rozwój nieruchomości. Zasadniczo ustawa o wyróżnia 3 zdarzenia dla których ten rodzaj opłat może zostać ustalony, jedną z nich jest właśnie podział nieruchomości. Opłata adiacencka w związku z podziałem gruntu Zgodnie z regulacjami ustawy o w przypadku geodezyjnego podziału nieruchomości może zostać ustalona opłata adiacencka. Jak wynika z art. 98a ustawy o jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30 % różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. (…)Regulacja powyższa wprowadza możliwość ustalenia opłaty adiacenckiej w przypadku, gdy podział nieruchomości dokonany na wniosek właściciela, spowoduje, że wartość nieruchomości wzrośnie. Zobowiązanymi do uiszczenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości jest właściciel jako ewentualny beneficjent wzrostu wartości nieruchomości. Opłatę taką powinien zatem wnieść podmiot, który w dniu wydania decyzji o podziale jest właścicielem nieruchomości. Opłata może być pobrana w ciągu 3 lat. Opłata adiacencka a koszt uzyskania przychodówZgodnie z ogólna regułą wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej zwanej ustawą o CIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający za tym idzie, opłata adiacencka do zapłaty której zobowiązany jest właściciel gruntu może być potrącona w kosztach uzyskania przychodu, o ile stanowi wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (na podstawie ogólnej wynikającej z ustawy o CIT). Co więcej, opłata taka nie została wymieniona w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów o jakim mowa w ustawy o przypadku zatem gdy wydzielenie nieruchomości będzie się wiązało dla właściciela z możliwością osiągnięcia bądź zachowania przychodu, wówczas stanowić ona będzie koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych. Wskazać należy jednak, iż to na podatniku ciążyć będzie obowiązek udowodnieni a takiego związku – na co zwrócić należy szczególną uwagę w celu uniknięcia sporu z organem podatkowym. Brak możliwości udowodnia takiego związku oznaczać będzie konieczność wyłączenia opłaty adiacenckiej z kosztów uzyskania przychodu. Zatem nie każda opłata adiacencka automatycznie pomniejszy dochód podlegający opodatkowania VAT 2014 – zmiana ustawy o VATObowiązek podatkowy w VAT w 2014 r. - zasady ogólneJednocześnie należy zauważyć, iż datą ujęcia przedmiotowego wydatku w kosztach uzyskania przychodów (po spełnieniu powyższych warunków) powinna być data jego poniesienia zgodnie z zasadami właściwymi dla kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Co za tym idzie podatnik będzie mógł zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów opłatę adiacencką w momencie ujęcia wydatku z nią związanego w księgach o tym na naszym FORUMPolecamy: Zmiany 2014 - Podatki, Księgowość, Kadry, Firma, PrawoStanowisko takie potwierdzają również organy podatkowe np.: w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 stycznia 2008r. nr IP-PB3-423-352/07-2/KUKM, Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 11 maja 2012 r. ITPB1/415-194/12/ WachołekMagdalena SzczepańskaECDDP Spółka Doradztwa Podatkowego Czym jest opłata adiacencka oraz jakich terminów musi trzymać się organ przy jej ustalaniu? Co sprawia, że organ może stracić swoje uprawnienia do nałożenia tej formy opłaty na mieszkańców gminy? Regulacje w sprawie opłat adiacenckich określone są w ustawie o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997r. Zgodnie z zawartymi tam przesłankami, obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej może zostać nałożony na właścicieli lub użytkowników wieczystych takich nieruchomości, których wartość wzrosła w związku: podziałem nieruchomości, podziałem i scaleniem nieruchomości, budową urządzeń infrastruktury technicznej –np. drogi lub sieci kanalizacyjnej – z udziałem środków publicznych (Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego). Stawka opłaty musi bezpośrednio wynikać z uchwały rady gminy, z zastrzeżeniem, że nie może być ona wyższa niż 50 proc. odnotowanego wzrostu wartości nieruchomości. Opłatę adiacencką ustala organ właściwy ze względu na położenie nieruchomości - wójt, burmistrz lub prezydent miasta -w formie decyzji administracyjnej. Zgodnie z art. 145 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami organ posiada kompetencje do ustalenia tej formy opłaty każdorazowo po stworzeniu albo warunków do przyłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury, albo po zaistnieniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Co istotne, obowiązek uiszczenia takiej formy opłaty ciąży na właścicielu niezależnie od faktu, czy ma on zamiar w ogóle korzystać z nowo powstałej infrastruktury – tłumaczy Bartosz Antos z portalu Najczęstszym źródłem kłopotów, zarówno dla właścicieli nieruchomości jak i samej gminy, jest sposób obliczania terminu dla opłaty adiacenkiej. Zgodnie z prawem na wydanie decyzji ustalającej opłatę adiacencką gmina ma czas 3 lat, licząc od dnia, kiedy decyzja o podziale stała się ostateczna, lub kiedy właściciel nieruchomości uzyskał możliwość korzystania z powstałej infrastruktury (art. 145 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Wspomniany termin ma charakter materialno prawny, dla jego zachowania niezbędne jest wydanie decyzji przez organ I instancji, która wcale nie musi zawierać przymiotu ostateczności. W konsekwencji, jeśli decyzja staje się ostateczna po upływie trzyletniego terminu, ale jej wydanie nastąpiło przed upływem tego terminu, spełnione zostały wymogi przewidziane przez ustawodawcę. Stanowisko takie reprezentowane jest przez większość orzecznictw sądowych: przykładowo przez to Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (sygnatura akt: II SA/Po 117/14), uchwały składu 7 sędziów Najwyższego Sądu Administracyjnego (sygnatura akt: I OSP 4/09). Dla zachowania dyktowanego przez prawo trzyletniego terminu na ustalenie opłaty adiacenkiej musi zaistnieć w obrocie prawnym decyzja, która wydana zostanie przed upływem tego terminu i określać będzie wysokość tej opłaty. Decyzja ta musi zostać skutecznie doręczona przed upływem terminu. A co w sytuacji, gdy wydana przez organ I instancji decyzja okazuje się wadliwa? Czy przerwany zostaje tym samym bieg terminu dyktowanego przez art. 145 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami? Warto przywołać w tym kontekście stanowisko reprezentowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (sygnatura akt: II SA/ Gd 634/08). Zgodnie z tym orzecznictwem jeśli organ I instancji wydaje wadliwą decyzję ustalającą wysokość opłaty adiacenkiej przerwany zostaje bieg skonkretyzowanego w ustawie terminu. Z kolei sytuacja, w której uchylona zostaje decyzja organu I instancji, powoduje wyeliminowanie z prawnego obrotu jakiejkolwiek decyzji, co bezterminowo przerywa bieg trzyletniego terminu. A zatem wycofanie z obrotu prawnego wadliwej decyzji ustalającej opłatę adiacencką, jeżeli upłyną już trzyletni termin przewidziany do jej wydania, sprawia, że organ traci swoje uprawnienia do nałożenia tej formy opłaty na mieszkańców gminy. Jest to jedna z najczęstszych sytuacji w jakich organ gminy traci uprawnienia do kształtowania praw lub obowiązków jednostki w zakresie administracyjno-prawnego stosunku materialnego. W myśl art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651, ze zm., dalej: UGN), jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Stan nieruchomości przed podziałem przyjmuje się na dzień wydania decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, a stan nieruchomości po podziale przyjmuje się na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne, przy czym nie uwzględnia się części składowych więc w myśl powyższego przepisu właściciel lub użytkownik wieczysty, na którego wniosek został dokonany podział nieruchomości może spodziewać się wszczęcia przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta postępowania ustalającego obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty adiacenckiej w wyniku podziału tejże także wskazać, że zgodnie z art. 98a ust. 2 UGN ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić, jeżeli w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne, obowiązywała uchwała rady gminy ustalająca wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej. Do ustalenia opłaty adiacenckiej przyjmuje się stawkę procentową obowiązującą w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się marginesie wskazać trzeba, że opłata adiacencka nie stanowi podatku w rozumieniu Ordynacji podatkowej a do postępowań z nią związanych stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( z 2011 r. Nr 6, poz. 18, ze zm., dalej: KPA).Podstawą do wymierzenia opłaty adiacenckiej jest wycena rzeczoznawcy majątkowego określająca wartość dzielonej nieruchomości przed i po podziale. Wycena ta zawarta jest w operacie zwrócić uwagę, że operat taki powinien być sporządzony zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 39, ze zm., zwanego dalej: Rozporządzeniem). A zatem dokument ten powinien zawierać wszystkie niezbędne elementy wskazane w § 56 ust. 1 Rozporządzenia, tj. określenie przedmiot i zakresu wyceny, określenie celu wyceny, podstawę formalną wyceny nieruchomości oraz źródła danych o nieruchomości, ustalenie dat istotnych dla określenia wartości nieruchomości, opis stanu nieruchomości, wskazanie przeznaczenia wycenianej nieruchomości, analizę i charakterystykę rynku nieruchomości w zakresie dotyczącym celu i sposobu wyceny, wskazanie rodzaju określanej wartości, wyboru podejścia, metody i techniki szacowania, przedstawienie obliczeń wartości nieruchomości oraz wyniku wyceny wraz z więcej w operacie powinny być zawarte stosowne klauzule wskazujące an szczególne okoliczności dotyczące wyceny nieruchomości. Do operatu dołącza się również istotne dokumenty wykorzystane przy jego sporządzeniu operatu organ administracji publicznej powinien umożliwić stronie wypowiedzenie się co do zebranych dowodów, materiałów oraz zgłoszonych żądań. Powyższe wynika wprost z art. 10 § 1 oraz art. 81 KPA ustanawiających zasadę czynnego udziału stron w prawa czynnego udziału należy skorzystać. Często bowiem zdarzają się sytuację, w których operat szacunkowy sporządzony jest w sposób niewłaściwy. Wynikać to może z błędnego doboru nieruchomości porównywanych albo z błędnego opisu stanu nieruchomości, który stanowi jeden z fundamentalnych czynników mających wpływ na przypadku stwierdzenia jakichkolwiek zaniechań odnoszących się do sporządzonej wyceny warto złożyć zastrzeżenia do operatu szacunkowego. Pozwoli to na wyjaśnienie ewentualnych błędów lub nieścisłości dotyczących operatu. Organ administracji publicznej prowadzący postępowanie ustalające obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty adiacenckiej w wyniku podziału tejże nieruchomości powinien odnieść się do zgłoszonych przez stronę uwag. Warto wskazać w tym miejscu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 sierpnia 2013 r., sygn. nr II SA/Bk 185/13, w którym zostało wskazane, że „W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalone jest stanowisko, że sporządzony przez rzeczoznawcę operat szacunkowy podlega ocenie przez organ administracji jako opinia biegłego w rozumieniu art. 84 Ocena tego dowodu powinna być wszechstronna i merytoryczna. Na organie bowiem spoczywa obowiązek dokładnego wyjaśnienia sprawy oraz podjęcia działań niezbędnych dla takiego wyjaśnienia. Przy merytorycznych zarzutach strony wobec treści operatu, niezbędnym działaniem organu w kierunku należytego wyjaśnienia sprawy powinno być umożliwienie rzeczoznawcy ustosunkowania się do zgłaszanych zastrzeżeń. Sposób określania wielkości współczynników korygujących wymaga bowiem specjalistycznej wiedzy rzeczoznawczej.”Jeżeli jednak organ administracji publicznej wyda decyzję ustalającą opłatę adiacencką bez uwzględnienia zastrzeżeń strony lub strona nie zgodzi się z ustaleniami organu ma ona jeszcze prawo do złożenia odwołania od decyzji. Prawo to wynika z art. 127 KPA, w myśl którego od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. W przypadku decyzji wydanej przez prezydenta miasta organem odwoławczym, tj. wyższego stopnia jest samorządowe kolegium odwoławcze, do którego należy skierować odwołanie w terminie 14 dni od dnia doręczenia odwoławczy może nie podzielić stanowiska strony wskazanego w odwołaniu czego efektem będzie wydanie decyzji utrzymującej w mocy zaskarżoną decyzję lub wydanie decyzji o umorzeniu postępowania strona nie zgodzi się z otrzymana decyzją organu odwoławczego, wtedy może ona rozważyć wejście na drogę sądową tj. złożenie skargi do Wojewódzkiego Sądu więc z powyższego wynika, że w przypadku wszczęcia przez organ administracji publicznej postępowania ustalającego obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty adiacenckiej strona ma pewne prawa i możliwości, które warto wykorzystać, aby wysokość ustalonej opłaty była DrozdykStarszy konsultant podatkowyRussell Bedford Poland Sp. z W niektórych wypadkach właściciel nieruchomości musi zapłacić na rzecz gminy tzw. opłatę adiacencką. Wiąże się ona między innymi ze wzrostem wartości nieruchomości na skutek poniesienia przez Skarb Państwa lub samorząd wydatków na budowę infrastruktury technicznej. Ma na celu zrekompensowanie tych wydatków. Kwestie związane z opłatą adiacencką reguluje ustawa z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Definiuje ona budowę urządzeń infrastruktury technicznej, jako budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych. Naliczanie opłaty adiacenckiej Opłatę adiacencką dla właścicieli nieruchomości ustala gmina. Jest ona sposobem partycypacji właścicieli nieruchomości w kosztach budowy wskazanych wyżej urządzeń infrastruktury technicznej, budowanych z pieniędzy publicznych – Skarbu Państwa, samorządu, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, z wyłączeniem nieruchomości przeznaczonych w planie miejscowym na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego do nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne. Przepisy dotyczące opłaty adiacenckiej stosuje się także do użytkowników wieczystych gruntów, którzy nie mają obowiązku wnoszenia opłat rocznych za użytkowanie wieczyste lub wnieśli jednorazowo opłaty roczne za cały okres użytkowania wieczystego. Kiedy ustala się opłatę adiacencką? Opłatę adiacencką ustala się właścicielowi nieruchomości, jeżeli nastąpił wzrost wartości nieruchomości spowodowany: budową urządzeń infrastruktury technicznej sfinansowanych z pieniędzy Skarbu Państwa, samorządu, ze środków z budżetu Unii Europejskiej albo ze źródeł zagranicznych, niepodlegających zwrotowi, albo w związku ze scaleniem i ponownym podziałem nieruchomości, albo w razie podziału nieruchomości. Kto ustala nałożenie opłaty adiacenckiej Ustalenie i wysokość opłaty adiacenckiej zależą od wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Wydanie decyzji o ustaleniu tej opłaty może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi, jeżeli w dniu stworzenia tych warunków obowiązywała uchwała rady gminy dotycząca wysokości opłaty adiacenckiej. Do ustalenia opłaty przyjmuje się stawkę procentową określoną w uchwale rady gminy obowiązującą w dniu, w którym stworzono warunki do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo w dniu stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Trzeba podkreślić, że nie każda budowa infrastruktury technicznej oznacza automatycznie, że gmina naliczy właścicielowi nieruchomości opłatę adiacencką. To, że nastąpił wzrost wartości nieruchomości powinna wynikać z opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartości nieruchomości. Jaka może być wysokość opłaty adiacenckiej? Wysokość opłaty adiacenckiej wynosi nie więcej niż 50 proc. różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały. Wartość nieruchomości według stanu przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej i po ich wybudowaniu określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Ile czasu mamy na uiszczenie opłaty adiacenckiej? Obowiązek wnoszenia opłaty adiacenckiej powstaje po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu opłaty stała się ostateczna. W przypadku rozłożenia opłaty na raty obowiązek ten dotyczy wpłacenia pierwszej raty. Wysokość opłaty adiacenckiej ustalona w decyzji podlega waloryzacji począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydana została decyzja, do pierwszego dnia miesiąca, w którym powstał obowiązek zapłaty. Nakłady poniesione przez właściciela lub użytkownika wieczystego Przy ustaleniu opłaty adiacenckiej, różnicę między wartością, jaką nieruchomość ma po wybudowaniu urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką miała przed ich wybudowaniem, pomniejsza się o wartość nakładów poniesionych przez właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, na rzecz budowy poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej. Podział nieruchomości a opłata adiacencka Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30 proc. różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie tej opłaty może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Wynika to z art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Scalanie i podział nieruchomości Osoby, które otrzymały nowe nieruchomości wydzielone w wyniku scalenia i podziału mają obowiązek wniesienia na rzecz gminy opłat adiacenckich w wysokości do 50 proc. wzrostu wartości tych nieruchomości, w stosunku do wartości nieruchomości dotychczas posiadanych. Przy ustalaniu wartości dotychczas posiadanych nieruchomości nie uwzględnia się wartości urządzeń, drzew i krzewów, jeżeli zostało za nie wypłacone odszkodowanie (art. 107 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w uchwale o scaleniu i podziale nieruchomości. Terminy i sposób wnoszenia tych opłat ustala wójt, burmistrz albo prezydent miasta, w drodze ugody z osobami zobowiązanymi do ich zapłaty, przez podpisanie protokołu uzgodnień. Jeżeli nie dojdzie do ugody, o terminie i sposobie zapłaty rozstrzyga rada gminy, podejmując uchwałę o scaleniu i podziale nieruchomości. Sankcje za brak uiszczenia opłaty adiacenckiej Brak zapłaty opłaty adiacenckiej wiąże się z jej egzekucją administracyjną i np. z zajęciem wynagrodzenia za pracę lub też z rachunku bankowego. Warto też dodać, że jeżeli dana osoba stanie się właścicielem lub współwłaścicielem danej nieruchomości, wówczas na nią przechodzi obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej. Jak odwołać się od decyzji administracyjnej? Instrukcja krok po kroku Odwołanie od decyzji jest środkiem prawnym, dzięki któremu w postępowaniu administracyjnym możemy powstrzymać realizację niekorzystnych dla nas postanowień. Na czym polega odwołanie od decyzji? Złożenie odwołania wiąże się z prośbą o ponowne rozpatrzenie sprawy, co organ ma obowiązek uczynić przed upływem wyznaczonego okresu. Aby osiągnąć założony cel, trzeba tak sformułować odwołanie od decyzji, aby nie było wątpliwości co do naszych oczekiwań. Od jakich decyzji można się odwołać? Można się odwoływać od wszystkich decyzji wydanych w naszej sprawie, jeśli się z nimi nie zgadzamy. Warto korzystać z tego prawa, bo złożenie odpowiedniego podania sprawia, że sprawa zostaje ponownie rozpatrzona, z uwzględnieniem argumentów, które wysunął odwołujący się. Kasia gotuje z sałatka z kapustą pekińską Argumenty zawarte w odwołaniu powinny świadczyć o nieprawidłowości podjętej decyzji. Może to być decyzja ubezpieczyciela, ZUS-u, sądu, ale też podrzędnych organów, np. Komisji Kwalifikacyjnej przedszkola. Jeśli jesteśmy w stanie udowodnić działanie organu na naszą szkodę, możemy się uchronić się przed konsekwencjami odgórnych zarządzeń. Odwołanie od decyzji – od czego zacząć? Pierwszym i najważniejszym warunkiem, który należy spełnić, aby odwołanie zostało wzięte pod uwagę, jest złożenie go w terminie. Do każdej decyzji – niezależnie od organu, jaki ją wydaje – jest dołączona informacja o długości okresu, w jakim można się odwołać. Zwykle jest to 7, 14 lub 30 dni. Okres ten liczy się od momentu, w którym decyzja została doręczona. Jak napisać odwołanie od decyzji? Odwołanie od decyzji – jak każde pismo oficjalne – ma sformalizowaną budowę. Powinno składać się z 3 części – wprowadzającej, rozwijającej i zamykającej. Zanim jednak przejdziemy do konstruowania treści dokumentu, trzeba zadbać o to, by znalazły się w niej wszystkie niezbędne elementy obudowujące: miejsce i data w prawym górnym rogu, dane nadawcy z wyrównaniem do lewej strony (imię, nazwisko, adres, kod pocztowy i miejscowość, opcjonalnie – data i numer szkody), dane adresata z wyrównaniem do prawej strony (nazwa – imię i nazwisko konkretnego urzędnika wraz z zajmowanym przez niego stanowiskiem bądź nazwa placówki, adres, kod pocztowy i nazwa miejscowości, w której znajduje się placówka), wyśrodkowany tytuł dokumentu – Odwołanie od decyzji ............................................. (można doprecyzować), formuła grzecznościowa wyrównana do prawej strony (na końcu) wraz z odręcznym podpisem. Odwołanie od decyzji – o czym trzeba pamiętać? W odwołaniu powinna się znaleźć wyrażona wprost formuła „wnoszę odwołanie od stanowiska........................(tutaj nazwa instytucji) z dnia..........................(data wystawienia decyzji) w sprawie...............................(zwięzłe określenie istoty)”. W odwołaniu od decyzji kluczowe są 3 elementy: 1. Przytoczenie decyzji orzecznictwa i wyrażenie swojego stanowiska w tej sprawie. 2. Wskazanie, na czym polega nieprawidłowość decyzji (najlepiej jest powołać się tutaj na akty prawne). 3. Przedstawienie swoich oczekiwań. Pominięcie któregokolwiek z tych elementów daje organowi podstawę do potraktowania decyzji w sposób niespełniający oczekiwań adresata. Wiele zależy również od uzasadnienia, które powinno być rzeczowe, jasne i niefałszujące rzeczywistości.

wzory odwołań od opłaty adiacenckiej