Nazwa "shih tzu" pochodzi z języka chińskiego i oznacza dosłownie "lwi pies" (chin. upr. 狮子狗, chin. trad. 獅子狗, pinyin shīzi gǒu)[1]. Do Europy (Wielka Brytania) trafił w latach trzydziestych XX wieku, jako podarunek. A few short daily walks and some playtime inside will be plenty for this small dog. A fully-grown Shih Tzu usually stands 9 to 11 inches tall at the shoulder and weighs between 9 and 16 pounds. A Shih Tzu generally lives 10-18 years. Queen Elizabeth II and Miley Cyrus have both owned a Shih Tzu. If you own a Shih Tzu, there’s a high possibility that you will spend lots of years with them. This is due to the fact that small dogs have a longer lifetime in general than the big ones. There was a study conducted that showed that dogs weighing 20 pounds below can live around 11 years which is similar to medium-sized dogs. On the other hand Een Shih Tzu kan wel zo’n 14 jaar oud worden, blijft speels en kan dus een kameraadje voor jaren voor je zijn. De hond is alert en waaks, heeft best pit en kracht maar blijft doorgaans vriendelijk tegen mensen en andere dieren. Nadelen van de Shih Tzu. De Shih Tzu is nu eenmaal een klein ras en niet iedereen is daar even gecharmeerd van. Shih Tzu. Shih Tzu este un câine mic cu blană lungă, robust, care vine într-o varietate de culori (consultați standardul rasei pentru detalii). Se mișcă într-un mod destul de arogant, cu coada purtată pe spate. Un adult Shih Tzu nu trebuie să aibă mai mult de 27 cm înălțime, iar greutatea ideală este de 4,5-7,5 kg. De Shih-tzu is een klein, energiek en elegant hondje. Hoewel de Shih-tzu hoort tot de groep van kleine hondenrassen en gezelschapshonden , moet je niet denken dat dit schoothondjes zijn. Het hart van een echte leeuw klopt in de borst van deze zachte en schattige honden. De Shih-tzu wordt gekenmerkt door een sterk en koppig karakter. . Odpowiedzi ten pies pochodzi z tybetu,a jego przezwisko to mały lew(little lion) blocked odpowiedział(a) o 08:55 blocked odpowiedział(a) o 08:55 Nazwa "shih tzu" pochodzi z języka chińskiego i oznacza dosłownie "lwi pies" (chin. upr. 狮子狗, chin. trad. 獅子狗, pinyin shīzi gǒu)[1].Do Europy (Wielka Brytania) trafił w latach trzydziestych XX wieku, jako podarunek. blocked odpowiedział(a) o 08:55 miejsce pochodzenia:tybet/chiny. ha ha jaka ja mądra. blocked odpowiedział(a) o 08:57 Ti pies pochodzący z Tybetu a jego nazwa wzięła się z języka Chińskiego (lwi pies) z tybetu kiedyś to była bardzo czczona rasa psów . Tylko cesarze mogli ja posiadacja tez mam shih-tzu Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Opis ogólny Shih tzu to długowłosy, dobrze zbudowany, mały pies o różnorakim umaszczeniu (więcej szczegółów dostępnych we wzorcu rasy). Poruszają się z butną manierą, z ogonem podniesionym nad grzbietem. Dorosłe shih tzu nie są wyższe niż 27 cm, a ich waga waha się od 4,5 do kg. Pochodzenie Uważa się, że rasa shih tzu pochodzi z Tybetu, gdzie żyły one w świątyniach i okazjonalnie były dawane jako prezent Cesarzowi Chin. W Chinach psy skrzyżowano z pekińczykiem i tak powstała rasa znana dzisiaj. Do Wielkiej Brytanii trafiły po roku 1912, ale rasa został uznana dopiero w 1949 roku. W Ameryce stało się to dopiero w latach 60-ych XX wieku. Charakter Shih tzu to kochający, radosny i inteligentny pies. Rasa cechuje się niezależnoscią i rezerwą w stosunku do obcych. Lubią się uczyć i dają radość, choć potrafią być uparte. Czasem ma się wrażenie, że niektóre zadania je przerastają. Cierpliwość i konsekwencja zrobi z nich posłuszne psy. Zdrowie Jak wiele innych ras, shih tsu mogą cierpieć na dziedziczne schorzenia oczu oraz zwichnięcie rzepki. Mają również skłonność do infekcji uszu, wypadania dysku i problemów oddechowych. Ruch Shih tsu potrzebują ruchu, ale będą równie szczęśliwe bawiąc się w domu. Zadowolą się krótkim spacerem, wolą 20 minutową przechadzkę niż godzinną wyprawę. Żywienie Małe psy mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie, i potrzebują jeść często ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie. Pielęgnacja Shih tzu mają długą, miekką i gęstą sierść ze sporą ilością podszerstka i aby sierść była w dobrej kondycji należy czesać je codziennie. Od czasu do czasu należy je kąpać, czasem nawet raz w tygodniu - potem muszą być dokładnie wysuszone. Włosy rosną ku górze, od grzbietu nosa i zaleca się wiązać je w kucyk. Równie ważne jest mycie pyszczka, gdyż resztki pokarmu mogą utknąć we włosach. Zbyt długą sierść przycinamy - najlepiej poradzić się psiego fryzjera lub hodowcy. Często kontaktują się ze mną osoby zachwycone długowłosymi pięknościami, które spotkały na wystawie, zobaczyły w magazynie czy na stronach hodowli shih tzu. Zakochują się od pierwszego wejrzenia w wypielęgnowanych psach o błyszczącym, długim, jedwabistym włosie, wesołym spojrzeniu i szerokim uśmiechu. Do głowy im nawet nie przyjdzie, że puchata kuleczka, którą chcą zabrać do domu, kryje w sobie także ciemną stronę mocy. Chrapiący rzep Shih tzu jest w domu na ogół cichy i spokojny, a jego ulubione zajęcie to sen, choć zdarzają się też przedstawiciele rasy cierpiący na ADHD. Jednak bez względu na temperament każdy uwielbia być bardzo blisko właściciela. Kiedy będziesz pracował, położy się pod biurkiem, na twoich stopach i będzie chrapał w najlepsze (a sypia dość głośno, więc przydadzą się stopery do uszu). Gdy usiądziesz przed telewizorem, przytuli się w oczekiwaniu na pieszczoty. A kiedy wstaniesz, pobiegnie za tobą. Gdy leżąc w ciepłej kąpieli, podniesiesz powieki, napotkasz smutny wzrok pupila, zdający się pytać, czy na pewno nie może wskoczyć do wanny. Żywy mop Ale życie z psem nie polega na wylegiwaniu się na poduchach. Po słodkim leniuchowaniu przychodzi pora na spacer. I wtedy zaczynają się schody, bo twoja przytulanka zamienia się nagle w żywego mopa. Latem zbiera co bardziej czepliwe trawy, liście i gałązki. I nawet stylowe kozaczki czy markowy ciuszek nie zawsze pomogą. Pies bada wszak otoczenie za pomocą nosa, a ochraniacza na mordkę shih tzu jeszcze nikt nie wymyślił. Z kolei w deszczowe dni, na których brak w Polsce nie narzekamy, na pewno nieraz pożałujesz, że nie kupiłeś nagiego peruwiańczyka. Włochaty, nisko zawieszony shih tzu przyniesie do domu tony błota i zaraz będzie trzeba myć podłogę. Ale to nie wszystko! Jeśli potrafisz się sklonować, drugie „ja” bardzo ci się przyda, bo jednocześnie musisz się zająć także psem – wytrzeć, rozczesać, wysuszyć. A czasem nawet od razu włożyć do wanny. Jeśli zostawisz go samemu sobie, ubłocone podłogi będą najmniejszym problemem. Owszem, pies w końcu wyschnie (po kilku godzinach), błoto częściowo odpadnie, ale jego resztki będą się wysypywały z gęstwiny włosów stopniowo i znajdą się wszędzie – w kuchni, w salonie, na kanapie, w pościeli. W dodatku, kiedy przyjrzysz się uważnie, zauważysz we włosach także… kołtuny. A to już zapowiedź dłuższego i bardziej żmudnego zajęcia. Kosztowny kosmita Kupując psa tej rasy (szczególnie jeśli chcesz, by miał długi włos), zapomnij o błogim lenistwie. Nie obejdzie się bowiem bez cotygodniowych kąpieli połączonych z innymi zabiegami pielęgnacyjnymi. Czasem będziesz miał wrażenie, że kupiłeś kaczkę, nie psa – tak długo będziecie się taplać w wodzie. Poza tym między kąpielami trzeba będzie dokładnie rozczesywać eleganta. A jeśli planujesz wystawy, zakładać także papiloty, w których podopieczny będzie wyglądał jak kosmita i sąsiedzi będą pytać, czy wylądowało u was UFO. A to i tak najmilsze, co możesz usłyszeć. Do codziennych obowiązków będzie należało już nie tylko przygotowanie obiadu i pomoc dzieciom w lekcjach, ale także przemywanie psu oczu, pielęgnacja jego wąsów i wiązanie szampony i odżywki (a tylko takie wchodzą w grę, jeśli chcesz mieć pięknego shih tzu) będą kosztować więcej niż twoje własne i zajmą co najmniej tyle samo miejsca na półce. Bo ten mały pies nie jest tani, choć zjada niewiele i rzadko bywa u weterynarza. Co zaoszczędzisz na karmie i lekach, wydasz na pielęgnację – to pewne. Dlatego właśnie większość czworonogów niewystawowych wcześniej czy później trafia pod maszynkę. Z krótką fryzurką wygodniej. Szczególnie… właścicielowi. Krótkonosy poduszkowiec Shih tzu ma tendencję do tycia, więc nie może całe życie leżeć i pachnieć. Choć sportsmena z niego nie zrobisz, to jak każdy pies potrzebuje on ruchu. Nie nadaje się jednak do ćwiczeń wymagających dużego wysiłku, więc jeśli szukasz czworonoga do biegania przy rowerze czy na torze agillity, spraw sobie inną rasę. Krótki nosek i trudności z oddychaniem nie sprzyjają takim harcom. Zdarzają się jednak shih tzu, które lubią beztroskie szaleństwa z kumplami. W mgnieniu oka potrafią się zmienić z leniwego poduszkowca w latający dywan. A ile czasu właściciel poświęci potem na doprowadzenie psa do porządku, to już jego sprawa. Shih tzu będzie sobie w tym czasie drzemał, a ty człowieku siedź i rozsupłuj włoski, wyciągaj gałązki, nakładaj odżywki… Cierp ciało, jak ci się długowłosego psa chciało. Niezależny chińczyk Podczas spacerów shih tzu powinny się poruszać na smyczy. Ale nie obawiaj się, nie są tak silne, żebyś musiał brać lekcje fruwania, jak w wypadku niektórych większych ras. Problem w tym, że są to psy niezależne. Zdarza im się ogłuchnąć, kiedy mają coś ważnego do załatwienia. A „ważne” może być wszystko – i odczytywanie informacji zostawionych przez inne czworonogi na trawniku, i zapoznanie się z pszczółką zapylającą maki, i zabawa z kolegą ważącym dobrą tonę… Jeśli shih tzu w ogóle zareaguje wtedy na wołanie, to z demonstracyjnym ociąganiem. Wychodzi z niego wówczas cała duma odziedziczona po chińskich przodkach. Ty możesz wyjść z siebie i stanąć obok, a pies spojrzy tylko leniwie na twoje wyczyny, po czym wróci do swoich spraw. W najlepszym wypadku ze stoickim spokojem, ale obrażony na amen, zacznie iść w twoim kierunku. Wolno, dostojnie, zatrzymując się co krok, żeby powąchać kwiatki albo posłuchać, co w trawie piszczy… On ma czas… Tak, shih tzu to rasa bardziej wymagająca, niż mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać. Ale wiadomo przecież, że jeśli chcemy mieć czworonożnego przyjaciela, niezależnie od rasy lub jej braku, musimy znaleźć dla niego czas. A zalety shih tzu zdecydowanie przewyższają jego wady. Poza tym dobry hodowca umie poradzić, co robić, aby pielęgnacja pupila nie stała się koszmarem, a motywami przewodnimi życia z shih tzu były radość i szczęście. Autor: Anna Woźniak Niewielki piesek o wielkim sercu – tak można powiedzieć o pieskach Shih Tzu. Nazwa pochodzi z języka chińskiego i oznacza ,, Lwi pies”Shih Tzu to rasa niewielkich ozdobnych i towarzyskich psiaków, którą pokochały miliony ludzi na całym natury bardzo łagodne i wesołe, o niesamowitym wdzięku i miłym w tym dziwnego, że tak wielu z nas decyduje się na zakup Shih kompletnie nie przejawiają agresji, dlatego idealnie sprawdzą się w roli doskonałych towarzyszy dla rodzin z dziećmi oraz osób starszych. Historia Trudno do dziś stwierdzić skąd pochodzą Shih źródeł podaje, że rasa ta wywodzi się z Tybetu, gdzie tybetańscy mnisi hodowali ją w klasztorach. Legenda głosi, że Budda otaczał się małymi pieskami, które w razie niebezpieczeństwa potrafiły zamieniać się w lwy, stąd też Shih Tzu nazywane są „lwimi pieskami”.Do Europy trafił jako podarunek w latach trzydziestych XX wieku. W Polsce zaś pierwsze Shih Tzu pojawiły się dopiero w 1981 roku. Wygląd Shih Tzu to bardzo uroczy piesek o niewielkich rozmiarach. Wysokość pieska w kłębie wynosi ok. 24-27 cm, natomiast waga oscyluje w granicach ok. 4,5-8 „lwie pieski” cechuje długa, miękka i gęsta sierść z obfitym podszerstkiem, sięgająca Shih Tzu ma budowę brachycefaliczną, kwadratową głowę oraz spłaszczoną, krótką pieski tej rasy mają duże, szeroko osadzone oczy, przeważnie ciemne, obficie owłosione wiszące uszy oraz zakręcony, zarzucony na grzbiet niewielkich rozmiarów łapy w porównaniu do całej sylwetki są stosunkowo mocne i muskularne, a gęsta i długa sierść sprawiają, że Shih tzu wydająsię dużo bardziej masywniejsze niż są w w jakich występują „lwie pieski” to od jednolitych po różnokolorowe z białymi zaznaczeniami. Bardzo często możemy spotkać pieski z włosami zawiązanymi na czubku to nie tylko ze względu na upiększenie naszego pupila, a głównie w celach pielęgnacyjnych, po to aby sierść nie przysłaniała im wrażliwych oczu. Charakter Shih Tzu to bardzo przyjazne i towarzyskie pieski, o łagodnym i radosnym usposobieniu. Jest niesamowicie czujny, odważny i śmiały, a przy tym mało hałaśliwy. Lubi się bawić, biegać i spacerować ale też przytulać i chętnie przesiaduje na jak kot jest niezależny, lubi chodzić własnymi ścieżkami i jest bardzo przystosowuje się do nowego otoczenia, uwielbiają być w centrum uwagi, bardzo przywiązuje się do Tzu to piesek, który kocha dzieci i toleruje inne zwierzęta. Na pewno zostanie oddanym kompanem i towarzyszem każdego nieco starszego dziecka. Wychowanie To w jaki sposób będziemy wychowywać psa przełoży się na jego późniejsze Tzu należy poświęcać dużo czasu na wspólną naukę i zabawę, a wychowanie powinno opierać się na budowaniu zaufania oraz poczucia i socjalizację najlepiej rozpocząć, kiedy piesek jest jeszcze mały.„Lwi piesek” to bardzo inteligentny zwierzak, ale bywa również uparty i lubi manifestować swoje nauki należy wykazać się dużą cierpliwością i stanowczością, niedopuszczalne jest stosowanie przymusu fizycznego i Tzu łatwo i szybko uczą się nowych sztuczek i podstawowego posłuszeństwa, dlatego warto motywować go pochwałami i smakołykami. Żywienie, zdrowie i pielęgnacja Aby Shih Tzu cieszył się zdrowiem i miał dobre samopoczucie, trzeba stosować odpowiednio zbilansowaną karmę, która dostarczy zwierzakowi wszystkich niezbędnych składnikówDorosłemu psu podajemy dwa posiłki dziennie. Najważniejsze jednak aby miał stały dostęp do czystej mają tendencje do tycia, dlatego dawka karmy powinna być dokładnie odmierzona, a smakołyki podawane w rozsądnych większość zwierząt, również Shih Tzu borykają się czasami z problemami zdrowotnymi, a do najczęściej występujących zaliczamy: problemy z oddychaniem oraz problemy z zwierzęcia będzie wymagała niezwykłej troski, a jego sierść regularnego i codziennego strzyżenie powinno być wykonywane regularnie, optymalnie raz na dwa miesiące, najlepiej przez specjalistę – groomera, którym jest psi żywienie oraz pielęgnacja sprawią, że Twój pupil będzie prezentował się znakomicie i będzie niezwykle Tzu to psy długowieczne, żyją średnio lat. Posumowanie Doskonale wiemy, że pies jest najlepszymi przyjacielem człowieka. Wystarczy obdarzyć go dużą dawką miłości, a będzie on naszym najwierniejszym kompanem. Wiele osób bez względu na warunki mieszkaniowe decyduje się na zakup Shih Tzu nie potrzebują dużych przestrzeni, doskonale nadają się do niewielkich mieszkań w bloku jak i świetnie adaptuje się w nowych są rodzinom z dziećmi, jak również osobom samotnym. Wystarczy odpowiednio o nie zadbać, znaleźć czas na zabawę, spacery i pielęgnację, a odwdzięczą nam się bezgraniczną miłością. obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? Shih-Tzu Charakterystyka Mały piesek o płaskim pysku Waga 4,5-9 kg Wysokość 23-27 cm Sierść Szata długa i gęsta Umaszczenie Sierść może być biała, beżowa, tricolor lub czarna Kraj patronacki Wielka Brytania Klasyfikacja FCI: Grupa IX, Sekcja 5, nr wzorca 208 AKC: Toy ANKC: Grupa 7 (Non-Sporting) CKC: Grupa 6 - Non-Sporting KC(UK): Utility NZKC: Non-sporting Shih-Tzu - chiński "pies chryzantemowy", ze swoją podobną do kwiatu kufą i kaskadą sierści, wygląda jak wspaniała zabawka, lecz jest małym psem z silną osobowością. Został wyhodowany jako pies do towarzystwa. Niezwykła nazwa Shih-Tzu znaczy dosłownie lwi pies, co odzwierciedla fakt, że tradycyjne umaszczenie tej rasy było złotożółte. Historia[] Początki rasy sięgają cesarskich Chin. Władca Tybetu, Dalaj Lama podarował cesarzowi Chin psy rasy Lhasa Apso, a ten zabrał je do Zakazanego Miasta (dzisiaj pałac w Pekinie). Te małe psy krzyżowały się z mieszkającymi tam pekińczykami, a 400 lat później powstał z tej krzyżówki Shih-Tzu. Na Zachodzie pojawił się dopiero w latach 30. XX w., a jakieś 30 lat później dotarł do Stanów Zjednoczonych. Od tego czasu jego popularność wciąż rośnie. Opis rasy[] Shih Tzu jest wesołym, ekstrawertykiem, chętnym do zabaw, bardzo towarzyskim i uczuciowym, lecz nie przylepnym. Jego niezależny, typowy dla ras orientalnych charakter sprawia, że jest wspaniałym kompanem, lecz niezbyt dobrym wyborem dla entuzjastów posłuszeństwa. Łatwo się adaptuje, jest szczęśliwy zarówno na poduszkach, jak i na dłubich spacerach poza miastem. Jego wadą jest szata, wymagająca wiele czasu i właściciela, który naprawdę lubi szczotkowanie. Jeden z orientalnych "psów-lwów", stanowiących wcielenie Buddy-lwa w psiej postaci, Shih Tzu pochodzi w Chinach od psów tybetańskich ofiarowywanych cesarzowi. Na zachód zawitał na początku XX wieku. Początkowo uważany był za tę samą rasę co Lhasa Apso; za osobną rasę uznano go w latach trzydziestych. Szybko zyskał popularność. Shih-Tzu jest bardzo zdecydowanym psem, o pewnej siebie i ekstrawertycznej naturze. Mimo małych rozmiarów ma wyrazistą osobowość i zwłaszcza gdy przebywa z nami od szczeniaka, żywo reaguje na swoich właścicieli, z którym łączy go silna więź. Shih-Tzu zawsze żyły z ludźmi i wyhodowane jako psy do towarzystwa są dobrze przystosowane do życia w rodzinie. Dobrze się czują w mieście, gdzie trzymanie większego psa po prostu nie jest praktyczne. Jedynym minusem posiadania psa tej rasy może być konieczność poświęcania znacznej ilości czasu na pielęgnację wyjątkowo obfitej szaty. Włosy na głowie tradycyjnie związuje się gumką. Ciekawoski[] Z powodu swojej puszystej sierści szczeniak Shih-Tzu wygląda jak pluszowa zabawka. Kiedy odpoczywa, wydaje dźwięki przypominające mruczenie. Galeria[] Aby zobaczyć całą galerię, kliknij tutaj.

skąd pochodzi shih tzu