To najbardziej powszechna choroba przyzębia, która dotyka około 70 proc. osób i prowadzi do rozchwiania zębów. Jej rozwój jest stopniowy i powolny, a pierwszy objaw chorobowy stanowi nadmierna ilość płytki bakteryjnej. Ten rodzaj paradontozy dotyka osoby dorosłe, przeważnie w okolicach 30 roku życia. Toksoplazmoza to chyba najbardziej znana choroba, którą można zarazić się od chorego kota. Wywołuje ją pierwotniak Toxoplasma gonidii. Toksoplazmozą można zarazić się poprzez kontakt z Syfilis, znany także jako kiła, to infekcja przenoszona głównie drogą płciową, którą można leczyć antybiotykami we wczesnych stadiach. Jednak bez leczenia syfilis powoduje poważne problemy zdrowotne i może nawet doprowadzić do śmierci. Choroba trwale uszkadza serce, mózg, mięśnie, kości i oczy. Aby zmniejszyć ryzyko zakażenia, należy zawsze używać prezerwatyw w czasie Untreated chlamydia can cause: Epididymitis. Infection can spread to the testicles and the tube that carries sperm to your testicles (epididymis), causing symptoms like pain, swelling and tenderness in your testicles. Reduced fertility. Chlamydia can harm your sperm, negatively impacting your ability to conceive. Klimatyzacja może być niebezpieczna. Kryje się w niej legionella - zabójcza bakteria. Jak się przed nią chronić? Legionelloza to choroba wywoływana przez bakterie Legionella pneumophila, gromadzące się m.in. w systemach klimatyzacji. Kontakt z tymi mikroorganizmami jest szczególnie niebezpieczny dla osób starszych, chorych, o choroba powodowana przez bakterie antybiotyk - przyjmowany zgodnie z zaleceniem lekarza całkowita likwidacja bakterii chorobotwórczych choroba powodowana przez bakterie antybiotyk - kuracja przerwana zaraz po poprawie samopoczucia Określ, jakie mogą być zdrowotne konsekwencje (oznaczone jako X) w drugim przypadku leczenia choroby. . Zdrowie kota jest dla każdego kochającego i odpowiedzialnego opiekuna czymś naprawdę bardzo ważnym. Trzeba je traktować jako priorytet i robić wszystko, by problemy zdrowotne u mruczka rozwiązywać jak najszybciej, a najlepiej w ogóle zapobiegać ich powstawaniu. Jedną z bardzo groźnych chorób jest chlamydioza u kota. Czym jest i jak sobie z nią radzić? Przeczytaj! Opieka nad kotem to przyjemność i można z niej czerpać naprawdę wiele satysfakcji. Nie wolno jednak zapominać też o tym, że to też bardzo duży obowiązek. Twój kot polega na Tobie i liczy na to, że dostarczysz mu wszystkiego, co jest potrzebne do życia. Zwłaszcza jeśli postanowiłeś, że Twój kot będzie zwierzakiem niewychodzącym. A przecież to właśnie takie są najbezpieczniejsze. Oczywiście, są sytuacje, w których koty wychodzące doskonale sobie radzą, jednak mieszkańcy miast, zwłaszcza tych dużych, wiedzą, że najbezpieczniejszy kot to ten, który zostaje w czterech ścianach – i to odpowiednio strzeżonych! Każdy kot, nawet ten najbardziej zadbany, może zapaść na jakąś chorobę. A jedną z tych, które posiadają bardzo niekorzystne konsekwencje, jest chlamydioza. Co warto wiedzieć o tej chorobie? Czytaj dalej! Chlamydioza u kota – przyczyny Chlamydioza u kotów, zwłaszcza jeśli nie jest leczona i została zbagatelizowana, może doprowadzić nawet do śmierci czworonoga. Jednak skąd bierze się ta choroba? W tym przypadku potrzebny jest bezpośredni kontakt z zakażonym zwierzęciem. Dzieje się tak, ponieważ bakteria Chlamydophila felis wywołująca zakażenie, nie jest w stanie przeżyć w środowisku zewnętrznym. Dodatkowo jej spore rozmiary nie pozwalają na przenoszenie się drogą powietrzną. Przekazanie patogenu, jest więc możliwe jedynie poprzez kontakt bezpośredni zwierząt. To właśnie dlatego tak ważne jest, by dokładnie przebadać każdego kota, którego w porywie serca zdecydowałeś się przygarnąć do domu prosto z ulicy. Jeśli masz inne zwierzaki w domu – mieszkają z Tobą już inne koty – bardzo ważne jest to, by nowo przygarnięty mruczek przeszedł odpowiednio długą kwarantannę, w czasie której dodatkowo wykonane będą niezbędne badania diagnostyczne. A jeśli kot okaże się chory, najbezpieczniej jest go izolować od reszty zwierząt do czasu powrotu do zdrowia. W innym wypadku choroba bardzo szybko może się rozprzestrzenić, atakując pozostałe zwierzęta. W jaki sposób rozprzestrzenia się chlamydioza? Chlamydioza rozprzestrzenia się na inne koty poprzez przeniesienie wydzielin z worka spojówkowego. Nie jest to trudne wśród zwierząt żyjących w skupiskach, korzystających ze wspólnych misek, czy legowisk. Z tego też powodu najbardziej narażone są koty wolno bytujące, ale również żyjące w schroniskach, czy przebywające w hotelach dla zwierząt. Należy mieć również na uwadze hodowle i wystawy – nawet tutaj przy braku ostrożności może dojść do rozprzestrzenienia się choroby. Szczególnie uważaj zwłaszcza na wszelkiego rodzaju pseudohodowle. W większości z nich dobro zwierząt nie ma najmniejszego znaczenia, liczy się tylko jak najszybszy i jak największy zysk. Nie wspieraj pseudohodowli pieniędzmi, nie kupuj zwierząt z takiego źródła, bo w ten sposób przyczyniasz się do zwiększenia cierpienia zwierząt. W dodatku możesz nabyć zwierzę bardzo chore – w tym też obarczone poważnymi wadami genetycznymi czy zarażone właśnie chlamydiozą. Chlamydioza statystycznie najczęściej dotyka koty młode. Nie znaczy to jednak, że u starszych nie może się pojawić. Kocięta i koty bardzo młode są bardziej narażone, bo ich układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni ukształtowany. Chlamydioza też częściej dotyka zwierzęta rasowe. Może to jednak wynikać z faktu ich częstego badania i wystawiania diagnoz. Chlamydioza u kota – objawy Wiesz już, czym jest chlamydioza u kota. Objawy to kolejna kwestia, nad którą należy się pochylić. Zwłaszcza że w początkowej fazie naprawdę bardzo łatwo je zignorować. Podstawowym sygnałem, że coś może być nie w porządku, jest bowiem zapalenie spojówek. Tu warto wprowadzić pewne rozróżnienie. Nie każde zapalenie spojówek u kota to chlamydioza. Jednak każdy przypadek chlamydiozy objawia się właśnie poprzez zapalenie spojówek. Szacuje się, że spora część stanów zapalnych spojówek pojawia się właśnie na tle Chlamydophila. Sprawdź także: Zapalenie spojówek u kota – jak sobie z nim poradzić? Warto też wiedzieć, że gatunków tej bakterii jest naprawdę wiele, niektóre z nich wpływają na organizm kota, inne nie są dla niego groźne. Nie istnieją jednak wiarygodne badania, które mogłyby stwierdzić z całą pewnością, że bakterie, które powodują chlamydiozę u kotów, mogą zarazić też człowieka. Nadal jednak o wiele lepiej i bezpieczniej dla Ciebie, Twojego kota i całego Twojego domu, będzie podjęcie walki z chlamydiozą, gdy tylko się pojawi. Jeśli nie będzie ona leczona, w skrajnych przypadkach może doprowadzić także do śmierci. Sam też możesz zarazić się chlamydiozą – choroba nie jest uważana za zoonotyczną, jednak istnieją gatunki tej bakterii, które mogą zaatakować po prostu ludzi i to właśnie w organizmie ludzkim mogą się właściwie rozwijać. Warto też dodać, że u ludzi diagnozowane są inne gatunki Chlamydophila, a objawy też są różne i nie zawsze dotyczą oczu. Jak może wyglądać przebieg choroby u kota? Objawy chlamydiozy kotów początkowo mogą być obserwowane tylko jednostronnie, natomiast już po kilku dniach wyraźnie zaznacza się obustronne zapalenie spojówek. Z worków spojówkowych przez cały okres choroby wypływa patologiczna wydzielina. Na samym początku z reguły będzie przejrzysta i możesz mieć wrażenie, że kot roni łzy. Z biegiem czasu jednak wydzielina może się zmieniać. Przejdzie wtedy z przejrzystej, w ropną, mętną i śluzowatą. Wraz z upływem czasu spojówki kota będą zmieniać kolor na coraz bardziej ciemny i czerwony. Będzie on też przymykał oko, w końcu z bólu może nie być w stanie nawet uchylić powieki. To może Ci przypominać uszkodzenie mechaniczne – tak, jakby kot zranił się i uderzył podczas zabawy. Mruczek dotknięty chlamydiozą może też zacząć cierpieć na brak apetytu, stać się coraz bardziej apatyczny, stracić energię i chęć do zabawy. Wśród objawów wyróżnia się także katar (choć jest on rzadkością w przypadku tej choroby), kaszel oraz gorączkę. Jeśli zauważasz, że z oczami Twojego kota jest coś nie tak – zgłoś się do lekarza weterynarii. Kot może też zacząć uciekać, bać się kontaktu czy być nawet agresywnym, gdy będziesz chciał dotknąć jego oka. Wszystko dlatego, że cierpi – czuje duży ból i nie chce, by dotyk go potęgował. Jeśli Twój mruczący pieszczoch wcale nie chce być głaskanym, przymyka oko, a przy tym miał szansę spotkać się z innymi kotami, to wszystko może świadczyć o tym, że rozwinęła się u niego właśnie chlamydioza. Im szybciej zabierzesz go do lekarza weterynarii, tym lepiej dla niego. Wtedy pojawia się większa szansa, że zwierzak szybko wróci do pełni zdrowia. Chlamydioza u kota – sposoby zakażenia i profilaktyka Chlamydioza najczęściej atakuje koty będące w skupiskach – zwierzęta wolnożyjące, które szukają schronienia na przykład na działkach, gdzie mają swoje domki zostawione tam przez dobrych ludzi. Dodatkowo zapadają na nią także koty rasowe na wystawach czy w hodowlach, a także te mruczki, które wychodzą na zewnątrz – nawet na spacerach na smyczy. Wpływają na to spotkania z innymi kotami. Nawet Twój niewychodzący, mruczący przyjaciel, nie jest do końca bezpieczny. Zwłaszcza jeśli przyprowadziłeś do domu drugiego kota – ze schroniska, fundacji czy prosto z ulicy. Fundacje i schroniska robią naprawdę wiele dla dobra kotów. Jednak mają pod swoją opieką dużo zwierząt, a ludzi, środków i możliwości, jest z reguły mniej niż potrzeba. Dlatego jeśli weźmiesz ze schroniska kota, który okaże się chory, nie denerwuj się na pracowników i wolontariuszy. Oni dokładają naprawdę wszelkich starań, by wszystkie zwierzaki, które przeznaczone są do adopcji, były całkowicie zdrowe. Zobacz również: Gorączka u kota. Jaka jest prawidłowa temperatura ciała kota? Chlamydioza może rozwinąć się też u kotów rasowych, które biorą udział w rozmaitych pokazach i wystawach. W takim skupisku wystarczy tylko jeden chory zwierzak, by choroba zaczęła się rozprzestrzeniać, jeśli inne koty są nieszczepione. A zarażony mruczek w końcu wróci z wystawy do domu. Tam może zacząć zarażać inne koty, które znajdują się w hodowli. Dlatego chlamydioza jest tak groźnym zjawiskiem. Jeden chory zwierzak może rozprzestrzenić chorobę w bardzo szybki sposób. Najpowszechniejszym sposobem zarażenia się jest kontakt zwierzęcia z wydzieliną z worka spojówkowego chorego kota. Taki mruczek przekazuje drobnoustroje wraz z wydzieliną worka spojówkowego, a przy tym też zaraża inne zwierzęta przez okres około dwóch miesięcy. W tak długim czasie kot jest w stanie przekazać naprawdę sporo patogenów i tym samym przyczynić się do masowych zachorowań. Chlamydioza – jak przeciwdziałać? Chlamydia może wywoływać przewlekłe infekcje. Nawet po zakończonej terapii jest możliwy jej powrót w różnych etapach życia kota – najczęściej w momencie osłabienia organizmu lub w okresie ciąży. Około dziesięciu procent kociej populacji to nosiciele chlamydii. Jeśli jednak nie występują żadne objawy – nie występuje zapalenie spojówek – raczej nie będą one zarażać innych. Najczęściej zapadają na nią koty młode, w tym całkiem małe kocięta i koty rasowe, a także kotki ciężarne. Na chlamydiozę mogą chorować też mruczki, które walczą z inną chorobą. Mają one obniżony poziom odporności, czy zmagają się z niedożywieniem, które jest przecież bardzo groźne w przypadku kotów. Na chlamydiozę są też bardziej narażone te zwierzęta, które są zestresowane. Stres bowiem bardzo źle wpływa na odporność. Profilaktyka w przypadku chlamydii w zasadzie nie należy do najtrudniejszych. Bakteria jest bardzo wrażliwa na różnego rodzaju warunki środowiskowe, dlatego zachowywanie podstawowych zasad higieny może być niezwykle pomocne. Pamiętaj, aby szczepić swojego kota, regularnie sprzątać kuwetę i zadbać o to, by mógł załatwiać się w jak najlepszych warunkach. Wszystkie nowe mruczki w Twoim domu, też powinny przejść okres kwarantanny. Jeśli chcesz zadbać o stan zdrowia kota, musisz zwrócić uwagę także na to, by nie był on zestresowany. W przypadku przeprowadzki to może być naprawdę trudne. Dlatego warto sięgnąć po ewaporyzator adapcyjny dla kota marki Dr Seidel. Ważne jest również to, aby zapewnić kotu odpowiednią przestrzeń do życia i właściwe pożywienie. Jeśli Twój mruczek z kolei często zmaga się z zapaleniem spojówek, należy udać się do lekarza. W celu pielęgnacji i oczyszczania okolicy oczu u zdrowego kota, możesz również sięgnąć po płyn do oczu dla psów i kotów marki Francodex. Sprawdź ofertę naszego sklepu! Pomożemy Ci zadbać o zdrowie Twojego kota. Chlamydioza u kota – leczenie Jeśli już chlamydioza u kota się pojawi, leczenie jest naprawdę bardzo ważne. Nie należy też do najłatwiejszych. Może potrwać od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. Nie staraj się leczyć kota samodzielnie, bez wsparcia lekarza. W ten sposób możesz tylko zaszkodzić Twojemu zwierzakowi. To właśnie lekarz weterynarii ma wiedzę, narzędzia diagnostyczne i doświadczenie, które pozwalają mu na stwierdzenie choroby i zaproponowanie odpowiedniego sposobu leczenia Twojego zwierzaka. Choć leczenie może trwać przez dłuższy czas – warto słuchać rad lekarza weterynarii i postępować zgodnie z jego zaleceniami. W ten sposób Twój mruczek ma największe szanse na powrót do pełni zdrowia i odzyskanie radości życia. Chlamydioza u kota – podsumowanie Chlamydioza u kota to choroba, która powodowana jest przez Chlamydophila felis. Podstawowym jej objawem jest zapalenie spojówek. Z biegiem czasu choroba postępuje, spojówki są w coraz gorszej kondycji, co sprawia zwierzęciu ból i dyskomfort. Mruczek może mieć je całkiem przymknięte i sklejone wydzieliną. Choroba przenosi się poprzez kontakt z innym zarażonym kotem, dlatego bardzo często rozprzestrzenia się wśród zwierząt rasowych podczas wystaw. Może roznosić się też w każdym innym skupisku kotów. Żeby zapobiec chorobie, stosuj się do zasad higieny i jeśli masz koty zdrowe i chore, zadbaj o to, aby nie przenieść wydzieliny z zarażonych zwierząt. W pierwszej kolejności skup się na zdrowych mruczkach. Stosuj też odzież ochronną i myj dłonie. Na pierwszym miejscu powinno być także szczepienie. Leczenie jest możliwe, jednak może potrwać nawet kilka miesięcy. Dlatego o wiele lepiej zająć się odpowiednią profilaktyką. Czy miałeś jakąś styczność z chlamydiozą? Podziel się z nami swoją historią! Chlamydia trachomatis to najczęściej spotykane bakterie z grupy bakterii, które wywołują chorobę – tak zwaną chalmydiozę. Bakterie te są przenoszone najczęściej drogą płciową, a w przypadku zaniedbania leczenia mogą prowadzić do poważnych komplikacji oraz niepłodności. Chlamydia trachomatis – sposoby zakażenia Bakterie Chlamydia trachomatis są przenoszone przede wszystkim drogą płciową. Mogą się rozprzestrzeniać również podczas porodu, a także poprzez bezpośredni kontakt z osobą, która jest zakażona. Najczęstszym sposobem zakażenia jest stosunek płciowy dopochwowy lub analny oraz inne formy kontaktu z narządami płciowymi objętymi bakterią. Chalmydia w gardle Bakterie Chlamydii mogą pojawić się również w gardle, na przykład na skutek uprawiania seksu oralnego z osobą zakażoną tą bakterią. Co więcej, bakterie mogą zostać przeniesione na dłoniach i zostać wprowadzone do błon śluzowych albo zostać przeniesione na partnera. Objawy chlamydiozy mogą być niezauważone Zazwyczaj chlamydioza przebiega bez wyraźnych objawów chorobowych. O zakażeniu Chlamydią wielu pacjentów dowiaduje się po wielu latach, żyjąc wcześniej bez świadomości choroby. Mimo to, może mieć poważne powikłania zdrowotne, takie jak stany zapalne narządów płciowych, a nawet niepłodność. Poza tym, podejmowanie kontaktów seksualnych nie będąc świadomym zakażenia Chlamydią, skutkuje rozprzestrzenianiem się bakterii na inne osoby. Na chlamydiozę są narażone szczególnie osoby aktywne seksualnie, często zmieniające partnerów seksualnych i uprawiających seks bez prezerwatywy. Chlamydia: obawy, których nie wolno lekceważyć! Objawami, jakie czasami pojawiają się około tydzień-dwa tygodnie od momentu zakażenia to upławy, którym niekiedy towarzyszy również pieczenie i uczucie dyskomfortu podczas oddawania moczu. Gdy infekcja obejmie przydatki, Chlamydia może powodować bóle w podbrzuszu, wystąpienie krwawień między kolejnymi miesiączkami, a także dyskomfortu podczas współżycia. W trakcie oraz po stosunku może wystąpić niewielkie krwawienie. U mężczyzn częstym objawem jest odczuwanie pieczenia podczas oddawania moczu. Poza tym, objawy zakażenia chlamydią mogą przypominać objawy reumatoidalnego zapalenia stawów. Chlamydia może powodować również zmiany w układzie nerwowym, ogólne osłabienie organizmu, spadek odporności, skłonności alergiczne, astmę, a nawet choroby naczyniowe. W przypadku rozprzestrzeniania się zakażenia może ono skutkować częstymi bólami brzucha, które są spowodowane zapaleniem okołowątrobowym. Diagnoza chlamydiozy – badanie IgM oraz IgG W związku z tym, że objawy zakażenia chlamydiozą są trudne do jednoznacznego rozpoznania, w większości przypadków nie jest możliwe postawienie szybkiej diagnozy. W celu wykrycia obecności bakterii w organizmie wykonuje się badanie krwi i dokonuje oznaczenia poziomu immunoglobulin IgM oraz IgG we krwi pacjenta. Poza tym, pobierane są rozmazy z ujścia cewki moczowej, ze sromu, a także z szyjki macicy. Chlamydia: leczenie powinno być podjęte niezwłocznie Po postawieniu diagnozy ważne jest niezwłoczne podjęcie odpowiedniego leczenia. Bakterię tą leczy się za pomocą antybiotyków. Istotne jest, aby antybiotykoterapii poddani zostali oboje partnerzy seksualni, ponieważ tylko wówczas leczenie może być w pełni skuteczne. Przeprowadzenia leczenia o obojga partnerów seksualnych pozwala również uniknąć nawrotów zakażenia. Nieleczona chlamydioza może mieć poważne skutki zdrowotne. U kobiet zbagatelizowanie chlamydiozy prowadzi do powstania przewlekłych zapaleń dróg rodnych, a to może skutkować znacznym uszkodzeniem jajowodów oraz niepłodnością. W przypadku kobiet bakterie mogą prowadzić również do nadżerki szyjki macicy. U mężczyzn nieleczona chlamydioza może skutkować zapaleniem gruczołu krokowego i najądrzy. Oprócz tego, u zakażonych osób obydwu płci chlamydioza może powodować zapalenie cewki moczowej, cysty i zapalenie gruczołów Bartholina. Chlamydioza u dzieci Zakażenia bakteriami chlamydiozy u dzieci pojawia się na skutek kontaktu z zakażoną matką podczas porodu. U noworodków, których matki są zakażone bakteriami Chlamydii może wystąpić zapalenia spojówek, zapalenie gałek ocznych oraz zapalenie płuc. Badania pod kątem zakażenia chlamydiozą są wykonywane przed porodem bardzo rzadko, a aż 25% dzieci rodzi się z zakażeniem, które prowadzi do chorób dróg oddechowych. Wykrycie u matki bakterii Chlamydii jest wskazaniem do przeprowadzenia cesarskiego cięcia. Chalmydia pneumoniae i Chlamydia psittaci Oprócz Chlamydii trachomatis, która jest najczęściej spotykanym gatunkiem tych bakterii rozróżnia się również dwa pozostałe gatunki – Chalmydia pneumoniae i Chlamydia psittaci. Bakterie Chalmydia pneumoniae są przenoszone drogą kropelkową i mogą powodować zapalenia oskrzeli, krtani, zatok oraz płuc. Zakażenie tą bakterią może przyczyniać się również do pojawienia się przewlekłego zapalenia gardła, zatok i przewlekłych katarów. Objawem zakażenia tym typem bakterii Chlamydia może być również ból stawów. Bakterie Chlamydia psittaci to bakterie, którymi zarażają się głównie ptaki, ale zakażenie może dotknąć również człowieka. Znane są również przypadki zakażenia od osób chorych. Bakterie tego typu wnikają do ciała człowieka poprzez drogi oddechowe, a następnie są transportowane z krwią do śledziony, wątroby, a także pęcherzyków płucnych. Na początku choroby może wystąpić wysoka gorączka, a także silne dreszcze, ale w większości przypadków rozwój choroby jest powolny i objawia się bólami głowy, bólami w opłucnej oraz suchym, męczącym kaszlem. Objawy zakażenia bakterią Chlamydia psittaci to również zapalenie serca, duszność, sinica, bóle mięśni, sztywność karku, bóle brzucha, biegunka, nudności, wymioty, powiększenie wątroby i śledziony. [Zdjęcie główne: Chlamydioza to choroba przenoszona drogą płciową. Wywoływana jest przez głównie przez bakterie chlamydia trachomatis, które przenoszą się podczas stosunku seksualnego bez zabezpieczenia lub przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną. Bakterie te mogą wywoływać zapalenie szyjki macicy lub cewki moczowej. Może również powodować zapalenie stawów, spadek odporności i zmiany w układzie nerwowym. W przeciwieństwie do chorób takich, jak HIV czy AIDS chlamydiozę da się wyleczyć. W tym artykule dowiesz się jakie są przyczyny, rodzaje, objawy, sposoby leczenia i zapobiegania chlamydiozie. Jakie są rodzaje chlamydiozy? trachomatis Odpowiada za pojawienie się zapalenia układu moczowo-płciowego i zapalenia spojówek. Najczęściej przenoszona jest drogą psittaci Wywołuje ornitozę, czyli groźną chorobę w pierwszych dniach przypominającą przeziębienie). W dalszym etapie rozwija się zapalenie płuc. Ten typ chlamydii bierze się od kontaktu z ptakami, a dokładnie od wdychania cząsteczek zawierających drobiny ich wysuszonego pneumoniaePowoduje infekcję dróg oddechowych, uszkadza oskrzela, może powodować nawracający katar i zapalenie stawów. Przenosi się drogą są przyczyny chlamydiozy?Chlamydioza jest powodowana przez bakterie chlamydia trachomatis, którymi można zakazić się poprzez stosunek analny, oralny oraz dopochwowy. W największej grupie ryzyka są osoby między 15 a 25 rokiem życia, które często zmieniają partnerów. Chlamydią można również zarazić się drogą kropelkową (przez kontakt ze śliną lub krwią), jednak wtedy jest to chlamydia pneumoniae a nie trachomatis. Jakie są objawy chlamydiozy?Chlamydioza to wredna choroba, ponieważ często przebiega bezobjawowo. Dodatkowo badanie fizykalne często nie pokazuje nieprawidłowości. Objawy mogą pojawić się nawet kilka tygodni po zakażeniu. U kobiet może pojawić się zapalenie szyjki macicy, co objawia się bólem przy oddawaniu moczu i wydzielaniem ropy wraz z moczem. U mężczyzn pojawia się ból i wydzielina przy oddawaniu moczu. Oprócz tego występuje ból jąder z obrzękiem. Czasami może nawet dojść do zapalenia najądrza. Chlamydia może również powodować ból odbytnicy i krwawienie z odbytu, jeśli do zakażenie doszło poprzez stosunek analny. Czy chlamydiozę da się wyleczyć? Chlamydioza jest uleczalna w przeciwieństwie do niektórych infekcji przenoszonych drogą płciową. Zanim podjęte zostanie leczenie należy wykonać diagnostykę, która jest skomplikowana. Trudność postawienia trafnej diagnozy polega na tym, że choroba ta na początku nie daje objawów. Celem zdiagnozowania chlamydii należy pobrać poranną pierwszą próbkę moczu w przypadku mężczyzny. Natomiast u kobiety należy pobrać wymaz z przedsionka pochwy. Jeśli do zakażenia doszło przez gardło lub odbyt pobiera się próbkę z gardła lub odbytu. Chlamydiozę leczy się zażywając antybiotyki np. doksycyklinę. Niestety im później jest zdiagnozowana infekcja tym większa szansa na powikłania, które są groźne. Co robić po wykryciu chlamydii?W momencie, kiedy zostanie u Ciebie wykryta chlamydia KONIECZNIE powstrzymaj się od kontaktów seksualnych niezależnie od tego, czy stosujesz prezerwatywy czy nie. Dotyczy to również okresu 7 dni po zakończeniu leczenia. Jeśli wykryto u ciebie chlamydię to twój partner lub partnerka również musi przebadać się. Chlamydioza – Powikłania Późno zdiagnozowana chlamydioza może prowadzić do bardzo poważnych powikłań takich, jak: zapalenie cewki moczowej, stawów, gardzieli, astmę, zmiany w układzie nerwowym czy spadek odporności. Chlamydioza w ciążyKobieta w ciąży zakażona chlamydią z bardzo dużym prawdopodobieństwem wywoła zakażenie u dziecka podczas porodu. Ryzyko takiego zjawiska to prawie 70%. W związku z tym noworodek może zachorować na zapalenie płuc, zapalenie gałki ocznej lub spojówek. Może być to bardzo niebezpieczne, ponieważ noworodek nie ma wykształconego układu odpronościowego. Jak zapobiegać chlamydiozie?Profilaktyka chlamydiozy opiera się na ograniczeniu partnerów seksualnych i stosowaniu prezerwatyw podczas stosunku. Należy również powstrzymać się od współżycia, gdy podejrzewasz u siebie infekcję. Jeśli współżyjesz z wieloma partnerami pamiętaj o wykonywaniu regularnych badań przesiewowych. Kobiety powinny unikać częstego płukania pochwy, ponieważ zmniejsza to ilość bakterii, co powoduje większe ryzyko infekcji chcesz zostać pacjentem naszej przychodni wypełnij deklarację wyboru lekarza, a następnie przynieś ją do nas. Chlamydia jest bakterią, która powoduje intymną chorobę, czyli chlamydiozę. Patogen przedostaje się do zdrowego organizmu najczęściej podczas stosunku płciowego bez użycia prezerwatywy, a rzadziej w trakcie porodu. Nie mniej jednak choroba powinna być jak najszybciej leczona, aby nie doszło do groźnych powikłań, np. do niepłodności. W początkowej fazie przypadłość nie daje się mocno odczuć, przez co wiele kobiet zgłasza się do lekarza późno. Jakie są objawy i jak przebiega leczenie Chlamydii?Chlamydia – przyczyny zakażeniaChlamydia – przyczyny zakażeniaChlamydia – objawy zakażeniaObjawy zakażenia Chlamydią u mężczyzn:Chlamydia – diagnozaChlamydia – leczenieChlamydia to patogen, który przedostaje się do organizmu kobiety w większości przypadków podczas stosunku seksualnego z zakażonym partnerem – bez użycia prezerwatyw. Podobnie sprawa wygląda w przypadku zakażenia u mężczyzn, ponieważ choroba dotyka obu płci. U niektórych kobiet do zakażenia dochodzi w trakcie porodu, choć są to rzadkie przypadki. Warto dodać, że chlamydioza może być spowodowana różnym typem bakterii, które mogą przedostać się do organizmu na kilka z nich jest chlamydia pneumoniae, która przedostaje się drogą kropelkową. Kolejnym rodzajem jest chlamydia psitaci przenoszona przez ptactwo, ale na szczęście w większości przypadków jest nieszkodliwa dla człowieka. Warto dodać, że na ogół każdy typ chlamydii występujący u zwierząt nie ma wpływu na zdrowie człowieka, ale pozostałe mogą powodować katastrofalne skutki zdrowotne. Dlatego w przypadku wystąpienia pierwszych objawów należy jak najszybciej udać się do – objawy zakażeniaChlamydia to podstępna choroba, której objawy na początku mogą być prawie nieodczuwalne. To powoduje, że pacjenci zgłaszają się do lekarza, gdy bakterie zdążyły zainfekować dużą część narządów rodnych, przez co leczenie trwa dłużej. Jakie są dokładne objawy zakażenia Chlamydią u kobiet:pieczenie i ból pochwy, które nasila się podczas oddawania moczu lub stosunku seksualnegokrew wydobywająca się z pochwy o cuchnącym ropnym zapachuw zaawansowanym stadium, ból w dolnej okolicy brzucha, który promieniuje do nerekbóle stawów i mięśni, które pojawiają się na zaawansowanym etapie zakażenia organizmu przez bakterie ChlamydiiObjawy zakażenia Chlamydią u mężczyzn:ból i pieczenie prącia podczas oddawania moczuból w dolnej części brzucha, który promieniuje w okolice nerekw zaawansowanym stadium może pojawić się także ból jąderból mięśni i stawów, zwłaszcza po przebytych kontuzjachropna wydzielina z penisaTo najczęściej występujące objawy zakażenia Chlamydią, których nie wolno lekceważyć, ponieważ zbyt długo utrzymujący się stan zapalny może powodować niepłodność zarówno u kobiet, jak i mężczyzn lub – diagnozaBakterie Chlamydia najczęściej wykrywane są u kobiet za pomocą badania laboratoryjnego próbki moczu. U niektórych pacjentek lekarz pobiera wymaz pochwy lub szyjki macicy. Diagnoza u mężczyzn najczęściej badaniu poddawany jest mocz, a w przypadku wydzieliny ropnej z penisa pobierana jest również jej – leczenieBakterie Chlamydia mogą szybko się rozprzestrzeniać w organizmie, dlatego warto podjąć leczenie jak najwcześniej. W tym celu najczęściej podawane są antybiotyki przez okres od 7 do 14 dni. Dodatkowo pacjenci przyjmują probiotyki, które odbudowują florę bakteryjną i tym samym wzmacniają odporność, chroniąc przed nawrotem choroby. W trakcie kuracji pacjent lub pacjentka powinna zachować wstrzemięźliwość pamiętać o prezerwatywach i używać podczas stosunku z nieznanym partnerem, ponieważ zakażeniu Chlamydią najczęściej ulegają kobiety, które zmieniają partnerów seksualnych. W przypadku kobiet Chlamydioza może spowodować poważne powikłania, np. ciążę pozamaciczną, niepłodność lub poronienie. U mężczyzn nieleczony stan zapalny może objąć nasieniowody i tym samym prowadzić do niepłodności lub problemów z przyczy, objawy i metody leczenia rzeżączki>> Zakażenia chlamydiami są bardzo powszechne, ale często lekceważone, pomimo żemogą być przyczyną poważnych komplikacji zdrowotnych. Co trzeba wiedzieć o Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae i Chlamydia psittaci? Jakie choroby wywołują chlamydie, jak się je leczy i czy można uniknąć zakażenia? Co trzeba wiedzieć o Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae i Chlamydia psittaci? Jakie choroby wywołują chlamydie, jak się je leczy i czy można uniknąć zakażenia? Spis treściChlamydia pneumoniaeChlamydia trachomatisChlamydia psittaci - ornitozaChlamydie - porady ekspertów Chlamydie są to gram-ujemne bakterie wewnątrzkomórkowe, co oznacza, że po wtargnięciu do organizmu człowieka przenikają do wnętrza komórek i tam się rozmnażają, a następnie rozprzestrzeniają się wraz z krwią. Znane są trzy gatunki bakterii, z których każdy wywołuje schorzenia o innych objawach. Najbardziej rozpowszechniona jest Chlamydia trachomatis, która przenosi się drogą płciową. Kolejna to Chlamydia pneumoniae, która szerzy się drogą kropelkową. Trzecią – Chlamydia psittaci, zarażamy się od ptaków. Chlamydia pneumoniae Chlamydia pneumoniae przenosi się drogą kropelkową, ale jej postać różni się antygenowo od innych rodzajów tej bakterii. Objawem zakażenia może być zapalenie krtani, oskrzeli, zatok przynosowych czy zapalenie płuc. Następstwem zakażenia jest uszkodzenie nabłonka rzęskowego w oskrzelach, a czasem alergiczne przestrojenie organizmu, które sprzyja dychawicy oskrzelowej, przewlekłym katarom, przewlekłym zapaleniom gardła czy też przewlekłym zapaleniom zatok. Innym objawem zakażenia mogą być bóle stawów oraz zapalenia stawów. Ostatnie doniesienia naukowe dowodzą, że Chlamydia pneumoniae i Helicobacter pylori to bakterie podejrzewane o wpływ na rozwój choroby wieńcowej, czyli inaczej mówiąc, choroby niedokrwiennej serca. Rozpowszechnienie bakterii jest znaczne. Chorują z jej powodu głównie ludzie młodzi i w starszym wieku. U tych drugich zwykle rozwija się ciężkie zapalenie płuc, które może być groźne dla życia. Leczenie tej postaci zakażenia nie jest proste, ponieważ bakteria ta jest oporna na antybiotyki beta-laktamowe (penicyliny, cefalosporyny, monobaktamy), które dość powszechnie stosuje się do zwalczania zakażeń bakteryjnych. Niestety, testy wykrywające zakażenie są zlecane bardzo rzadko. Ale można przeprowadzić je odpłatnie. Najpopularniejszym badaniem jest test ELISA, który polega na oznaczeniu poziomu specyficznych immunoglobulin we krwi. Wykrycie przeciwciał IgM świadczy o rozwijającej się infekcji, a wykrycie przeciwciał IgG – o długo trwającej lub przebytej w przeszłości infekcji. Gdy oznaczone zostaną przeciwciała IgA, infekcja ma formę przewlekłą. Chlamydia trachomatis Chlamydia trachomatis stanowi największy problem medyczny, a to dlatego, że rozmaite jej szczepy (serotypy, wykryto ich dotychczas 20) mogą być przyczyną wielu schorzeń. Przenosi się drogą płciową, ale także podczas porodu z matki na dziecko. Na zakażenie bakterią częściej narażeni są młodzi ludzie, rozpoczynający współżycie bez właściwego zabezpieczenia (prezerwatywy), osoby podejmujące ryzykowne zachowania seksualne, mające wielu partnerów. Chlamydie są częściej wykrywane u kobiet stosujących doustną antykoncepcję. Nie ma to jednak związku z samą tabletką antykoncepcyjną, ale ze swobodniejszymi zachowaniami seksualnymi. Różne typy bakterii są przyczyną różnych schorzeń. Jedne wywołują jaglicę, chorobę oczu, która w Polsce już nie występuje, inne – zapalenie cewki moczowej, zapalenie najądrzy, gruczołu krokowego u mężczyzn. U zakażonych pań bakteria ta jest przyczyną nadżerki szyjki macicy (50% przypadków) i cyst. Prowadzi też do zapalenia gruczołu Bartholina, zapalenia jajowodów, wtórnej bezpłodności i zapalenia okołowątrobowego. U zakażonych noworodków rozwija się czasem zapalenie gałki ocznej, spojówek lub zapalenie płuc. Innymi powikłaniami infekcji są zapalenia stawów, gardła, a nawet reaktywne zapalenie stawów. Bezpośrednio po zakażeniu nie odczuwa się żadnych dolegliwości. Dopiero po 7-14 dniach u kobiet pojawia się obfita wydzielina z pochwy, ból przy oddawaniu moczu, krwawienie po współżyciu. Zaniedbanie zakażenia chlamydią może prowadzić nawet do zmian nowotworowych w narządzie rodnym. Zakażeni mężczyźni odczuwają pieczenie przy oddawaniu moczu. Z czasem jednak te dolegliwości zmniejszają się, a wyłaniają się inne, np. pobolewanie w stawach, które nierzadko jest mylone z reumatoidalnym zapaleniem stawów (niekiedy także leczone według błędnego rozpoznania). Ale bywa i tak, że o pierwszych mało oczywistych objawach nic złego nie dzieje się w organizmie, a to dlatego, że bakteria przez wiele lat może pozostawać w stanie uśpienia. Kiedy w końcu bakteria przebudzi się, występują dolegliwości typowe dla innych schorzeń. Najczęściej dotyczą one układu moczowo-płciowego. Mogą pojawiać się bóle w miednicy, ból podczas stosunku, ropne upławy, przypominające zakażenie rzeżączkowe zapalenia gruczołu Bartholina, zapalenia endometrium. Zakażenie chlamydią często jest diagnozowane u kobiet mających trudności z zajściem w ciążę lub jej donoszeniem. Zmiany, jakie w śluzówce narządów rodnych wywołuje bakteria, mogą być przyczyną niedrożności jajowodów, zrostów, niepłodności czy ciąży pozamacicznej. Zakażenia endometrium mogą być przeszkodą w prawidłowej implantacji zapłodnionej komórki jajowej, co prowadzi do samoistnych poronień. Przy zakażeniu tą bakterią niewielkie są szanse na zapłodnienie pozaustrojowe. Ryzyko przeniesienia zakażenia z matki na dziecko podczas porodu siłami natury sięga prawie 80%. Może się to dla dziecka zakończyć zapaleniem gałki ocznej, spojówek albo zapaleniem płuc. Dzieci matek zakażonych Chlamydia trachomatis rodzą się mniejsze i lżejsze. Leczenie zakażeń chlamydiowych polega na zażywaniu antybiotyków, ale by kuracja była skuteczna, terapii muszą się poddać oboje partnerzy. Dzieciom też podaje się antybiotyki, ale w nieco innym schemacie niż dorosłym. Po 5-6 tygodniach od zakończenia leczenia należy wykonać ponowne testy, aby uzyskać potwierdzenie wyleczenia. Wcześniejsze robienie badań nie ma sensu, ponieważ bakteria może jeszcze bytować w organizmie. Badania, które namierzają chlamydie test z krwi, który bada poziom immunoglobulin IgM i IgG – refundowany w ramach NFZ, ale o skuteczności poniżej 80%; testy polegające na oglądaniu preparatu pod mikroskopem lub w spektrofotometrze mają skuteczność 80% – refundowane w ramach NFZ; testy enzymatyczne – można je wykonać w gabinecie ginekologa, ale ich czułość jest niewielka, a wynik mało wiarygodny – refundowane w ramach NFZ; test z hodowli komórkowej ma skuteczność co najwyżej 80-procentową, to znaczy, że może nie wykryć obecności bakterii, chociaż one tam są (np. z powodu obumarcia komórek w transporcie) – refundowany w ramach NFZ; badanie molekularne (badanie DNA, nazywane także badaniem PCR lub badaniem genetycznym) o skuteczności ponad 98%, nie jest refundowane w ramach NFZ – koszt zestawu pobraniowego wraz z testem to ok. 160 zł. Chlamydia psittaci - ornitoza Chlamydia psittaci to głównie choroba ptaków, ale człowiek może się nią zarazić od niemal każdego gatunku ptaków. Ale znane są też zakażenia od osób chorujących. Te są szczególnie groźne dla człowieka, a sama choroba przebiega znacznie ciężej. Bakterie wnikają do organizmu przez drogi oddechowe, skąd są przenoszone przez krew do komórek śledziony, wątroby oraz pęcherzyków płucnych. Ścianki pęcherzyków płucnych i śródbłonek w tkance płucnej obumierają i ulegają zmianom martwiczym lub krwotocznym. Okres wylęgania to najczęściej 1-2 tygodnie. Początek choroby może być ostry, z gorączką ponad 40ºC i silnymi dreszczami. Częściej jednak choroba rozwija się wolno. Towarzyszą temu bóle głowy, suchy i szczekający kaszel, bóle opłucnowe. Zdarza się także wysięk w jamie opłucnej. W ciężkich przypadkach może dojść do zapalenia mięśnia sercowego lub osierdzia. Gdy bakteria zaatakuje płuca, występuje duszność i sinica. Innym objawem zakażenia są bóle mięśni, ich sztywność oraz sztywność karku. Chorzy są stale niespokojni, czasem depresyjni, nie mogą spać. Niektórzy zainfekowani mają bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunkę. Obserwuje się także powiększenie śledziony i wątroby. Zakażenie może przebiegać łagodnie, z niewielkimi tylko zmianami w płucach, a chory po 3-4 tygodniach wraca do zdrowia. Infekcja może doprowadzić do anemii, ponieważ bakteria wydziela toksynę, która uszkadza śródbłonek naczyń tętniczych, żylnych i włosowatych, co jest przyczyną różnego rodzaju utajonych krwawień. Chorobę rozpoznaje się po przebadaniu materiału pobranego z płuc, plwociny oraz krwi. Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków. Gdy choroba ma ciężki przebieg, chory musi przebywać w szpitalu. Chlamydia u dzieci Zakażenie bakterią Chlamydia trachomatis przenosi się z matki na dziecko zwykle w trakcie porodu siłami natury, więc zainfekowanie matki powinno być wskazaniem do cesarskiego cięcia. Rzadko robi się takie badanie przed porodem, tymczasem co roku ok. 25% noworodków i niemowląt hospitalizowanych z powodu chorób dróg oddechowych to dzieci zakażone tą chlamydią. Dzieci zakażone Chlamydia pneumoniae często cierpią na infekcje dróg oddechowych, zapalenie ucha, zatok, oskrzeli, płuc. Wymazy z górnych dróg oddechowych lub badanie plwociny (w ramach NFZ) to testy niemiarodajne. Na własny koszt trzeba wykonać badanie z krwi na przeciwciała IgM i IgG, by mieć pełny obraz zakażenia. Chlamydie - porady ekspertów Wspołżycie z osobą chorą na chlamydię a objawy zakażenia Czy mając chlamydię, muszę mieć jej objawy? Pytam, bo mój partner miał i poinformował mnie, że jest chory, po stosunku. A ja nie mam żadnych objawów chlamydi i nie wiem, czy jestem chora. Odpowiada Barbara GrzechocińskaAdiunkt Katedry i Kliniki Położnictwa i Ginekologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Przyjmuje prywatnie w Warszawie przy ul. Krasińskiego 16 m 50 (zapisy codziennie w godzinach 8-20) Klinicznymi objawami zakażenia chlamydiamii jest ropna wydzielina z kanału szyjki macicy i cewki moczowej, mogą też występować objawy zapalenia przydatków. Nie zawsze jednak te objawy występują, a przy zakażeniach rozpoznawanych późno, pojawiają się dopiero, jak wystąpią powikłania w postaci niedrożnych jajowodów. Zakażenie przenosi się drogą płciową. Nie radzę mieć kontaktów płciowych z osobą zakażoną, dopóki się ona nie wyleczy. Jeśli takie kontakty już miały miejsce, to radziłabym wykonać badania i leczyć się. Jakie badania wykryją bakterie Chlamydia trachomatis? Planuję starać się o dziecko, zrobiłam badanie pod kątem chlamydii trachomatis i mam zmienne wyniki, tzn. wyszło, iż obecnie jestem zdrowa, natomiast muszę wiedzieć czy kiedykolwiek już miałam kontakt z tą bakterią, ponieważ boję się, że bakteria jest w fazie "uśpienia" lub mogłam wcześniej zarazić męża. Proszę o interpretację: IgG: 16,55 (niejednoznaczne) z dnia IgM: 0,18 (ujemny) z dnia IgG: 18,81 (niejednoznaczne) z dnia IgM: 0,25 (ujemny) z dnia IgA: 031 (ujemny) z dnia Powtórzyłam dwa razy badanie i wciąż IgG mam niejednoznaczne. Czy to może świadczyć o tym, że kontakt z bakterią był, ale np. już dawno temu? Czy można w inny sposób sprawdzić czy był kontakt z bakterią? Tak, aby nie było wątpliwości? Dodatkowo interesuje mnie czy ta bakteria wyrządza szkodę w organizmie dopiero dając objawy, dolegliwości, czy jeśli nie ma objawów to nic złego się nie dzieje zarówno u kobiet jak i u mężczyzn? Odpowiada Barbara GrzechocińskaAdiunkt Katedry i Kliniki Położnictwa i Ginekologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Przyjmuje prywatnie w Warszawie przy ul. Krasińskiego 16 m 50 (zapisy codziennie w godzinach 8-20) Domyślam się, ze wykonywała Pani badania krwi. Te badania nie są miarodajne. Lepiej jest wykonać badanie wymazu z szyjki macicy na obecność chlamydii. Objawy zakażenia chlamydiami mogą być bardzo silnie wyrażone, ale mogą też być dyskretne i dlatego rozpoznanie nie jest kliniczne, tylko wykonuje się badania na obecność chlamydii w szyjce macicy lub cewce moczowej. Czy cytologia pozwala wykryć chlamydię? Po ostatniej cytologii stwierdzono u mnie Chlamydię. Jestem w stałym związku, nie mieliśmy żadnych skoków w bok, więc skąd to się wzięło? Czy mój ginekolog może przepisać leki dla mnie i dla partnera, byśmy mogli leczyć się w tym samym czasie, czy musi się on zgłosić do urologa? Odpowiada Barbara GrzechocińskaAdiunkt Katedry i Kliniki Położnictwa i Ginekologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Przyjmuje prywatnie w Warszawie przy ul. Krasińskiego 16 m 50 (zapisy codziennie w godzinach 8-20) Mam wątpliwości co do rozpoznania zakażenia Chlamydiami. Tego typu zakażenia nie rozpoznaje się w badaniu cytologicznym. Radzę porozmawiać o tym z lekarzem prowadzącym i wykonać badanie w tym kierunku. Zakażenie Chlamydiami przenosi się droga płciową, ale aby odpowiedzieć na pytanie, jak doszło do zakażenia, należałoby przeprowadzić dochodzenie epidemiologiczne, co nie jest możliwe przez internet.

chlamydioza to choroba powodowana przez bakterie